De Schiedamsedijk was vóór de oorlog een smalle straat vol met winkels, zeemanskroegen, hotels en plekken waar prostitutie voorkwam. Je kan het een levendig uitgaansgebied noemen. Tijdens het bombardement werd bijna de hele straat verwoest, op enkele gebouwen na (het GGD-gebouw en de Bijenkorf).

In het nieuwe plan voor Rotterdam was er geen ruimte meer voor dit soort uitgaansleven. De Schiedamsedijk werd opnieuw opgebouwd, maar nu alleen aan één kant van de straat; de andere kant grenst aan de Leuvehaven. De weg zelf werd breder en liep door als een verlenging van de Coolsingel, waardoor het een belangrijke verkeersroute door het centrum werd.

De nieuwe bebouwing aan de westkant bestond uit appartementen en kantoren, met winkels op de begane grond. Door de breedte van de straat werden de gebouwen hoog met wel vijf verdiepingen.

Architect Henk Hupkes en civiel ingenieur Willem Cornelis van Asperen werkten samen aan verschillende woningprojecten in de stad. Hupkes ging later kerken ontwerpen, zoals de Morgensterkerk en de Immanuelkerk. Van Asperen bleef voornamelijk actief in de woningbouw en werkte vaak samen met Guido Hallema.

Leuke feitjes

• De deels uitstekende dak is kenmerkend voor Wederopbouw architectuur.
• De gebouwen achter het woonblok zijn mooi contrasterend: de Witte Cooltoren aan de linkerzijde is 154 meter hoog. Er wordt nog gebouwd aan twee extra torens achter de woningen.